Chad Knight: Wilder World için NFT Sanatçısı

2018’de sosyal medyada geziniyorsanız, çağdaş sanatçı Chad Knight’ın milyonlarca insan tarafından paylaşılan sanat eserlerinden birine rastlamışsınızdır – bunun başlıca nedeni, 3D çalışması “Release”in yanlışlıkla Japonya’da kinetik bir su heykeli olarak tanımlanmasıdır. O zamanlar meta evrenden söz edilmedi, ancak Knight’ın dijital ve fiziksel arasındaki çizgileri bulanıklaştıran gerçekçi görünen sanatı (“çad şövalyesi heykelleri gerçek mi” hala bir Google arama önerisidir) sanatın bir işaretiydi ve aslında onun çizgisiydi. daha sonra sürdüreceği iş.

Knight, kelimenin en çağdaş anlamıyla çağdaş bir sanatçıdır: Hem uygulayıcı hem de yorumcu olarak beyaz-sıcak mantar olmayan token (NFT) alanına derinden gömülüdür. Kısa süre önce, Ethereum ve 3D oluşturma yazılımı Unreal Engine üzerine kurulu bir metaverse olan Wilder World için siber yazılım başkanı olarak işe başladı.

Bu makale, CoinDesk’in 9-12 Haziran tarihlerinde Austin, Teksas’ta düzenlediği Consensus 2022’de tartışacakları büyük fikirleri ve konuşmacıları vurgulayan Road to Consensus’un bir parçasıdır. Daha fazla bilgi edin.

Knight’ın sanata yaklaşımındaki en çarpıcı şey, kendisini gelişen teknolojiye dahil etme ve sürekli olarak yeni yazılımlar öğrenme arzusudur – bu röportajda yinelenen bir tema. Ve metaverse estetiğine katkıda bulunarak (neyse ki onun için) en son teknolojide ustalaşmaktan başka seçeneği yok.

Tarzı kesinlikle dijital olmasına rağmen, Knight sanatsal etkileri arasında Claudio Coello, Peter Paul Rubens ve Caravaggio gibi Rönesans ve Barok ustaları sayar. Dijital sanatçılar Virgil Abloh ve Archan Nair de onun sanatını etkilemiştir, ancak şüphesiz Knight’ın akıllara durgunluk veren 3D çizimleri içeren dijital heykelleri, sanata yeni başlayanlar için bile bir başkasının eseriyle karıştırılmayacak kadar belirgindir.

Knight, NFT destekli metaverse’in kalbinde olabilir, ancak şu anda kişisel sanat eserini (bu röportajda dikkatle yaptığı bir ayrım) NFT’ler olarak aktif olarak basmıyor. Açıkladığı gibi, NFT’lere yönelik pazar talebi şu anda PFP’lerde veya sosyal medyada profil resmi olarak kullanılan koleksiyonlarda yatmaktadır. Ancak PFP’leri açıkça küçümseyen birçok sanatçının aksine Knight onlara değer veriyor. Bunları daha sonra meta veri tabanında benimsenebilecek bir tür görsel kimlik prototipi olarak görüyor.

NFT alanına veya metaverse’e girmeden önce Knight, 10 yılı aşkın bir süredir Nike’da 3D tasarımın başındaydı. Geçen yıl bu işi bıraktı ve istifanın getirdiği özgürleşmeyi “İki Hafta Bildiri” adlı kişisel sergiye dönüştürdü. Ve ailesi onun Nike’dan yeni ayrıldığını serginin adı sayesinde öğrendi.

Ancak Knight’ın arka planında her şey sanat değil. 1998’den 2011’e kadar profesyonel bir kaykaycıydı. Doğal olarak, NFT’ler tarafından şaşkına dönen kaykay arkadaşları bir açıklama için Knight’a döner. Biz de aynısını yaptık.

Haziran ayında CoinDesk’in Consensus festivalinde konuşmacı olan Knight, Portland, Oregon’daki evinden CoinDesk ile konuştu.

Wilder World için siber yazılımlara yönelmek nasıl bir şey? Ve bu günlerde başka neler yapıyorsun?

Yaklaşık üç aydır bu rolün içindeyim. Çerçeveyi oluşturmaya, getireceğimiz ortakları ve markaları belirlemeye, ilk adımı atmaya ve ayrıca avatar sistemi ve benzeri şeylerde ekiple çalışmaya yardımcı olmaya gerçekten odaklandım. Çok fazla sanat yapıyorum – kişisel sanat – ve NFT’lere o kadar odaklanmadım. Sadece o alana biraz nefes alması için yer vermeye çalışıyorum.

Şu anda arkadaşım Jesse Grushack ile üzerinde çalıştığım diğer şey ise bu yıl göndereceğimiz Burning Man için bir parça. Hiç gitmedim ve orada bir şeyler inşa etmeye çalışmanın eğlenceli olacağını düşündüm.

Kulağa hoş geliyor! Fakat “kişisel sanat” ve NFT sanatı arasındaki bu ayrımla aslında ne demek istiyorsunuz? Bana hemen açık değil…

Bu iyi bir soru. Belli bir proje için ya da “Tamam, bu koleksiyonun bir parçası ve burada satmaya çalışacağım” niyetiyle yapmıyorum.

Bir sanatçı olmak, sürekli kendi tavşan deliğinden aşağı inmek gibi hissediyorum. Altyapı ve iş planları gibi iş konularına odaklanmak zorunda kalmaya başlamak, sizi gerçekten o tavşan deliğinden çıkarır. Ve neredeyse nasıl düşündüğünüzü biraz değiştiriyor, bu yüzden ben şahsen yapıyorum. Sanırım demek istediğim – bunu kendim için yapıyorum. Çoğu, yeni yazılımlar öğrenmeye devam etmek, yeni teknikleri ve bunun gibi şeyleri keşfetmek. Bundan çok zevk alıyorum. Her şey böyle başladı zaten.

Ve bence bu çok döngüsel bir pazar. Sanatın şu anda insanların çok ilgilendiği şey olmadığını hissediyorum. Ama NFT’lerden çok önce benim için bir tutkuydu, bu yüzden hala sanat yapıyorum. Ve üzerinde çalıştığım bazı projeler var. Ama yine de, teknolojinin ne olduğunu ve NFT’lerdeki fırsatların ne olduğunu anladığım için sanırım biraz daha düşünceli olmaya çalışmak gibi bir şey.

Bence şu anda yeterli koleksiyoncu yok – sorun bu. Bir şeyler satın alacak çok fazla insan var ve şimdi sadece istedikleri için bu işe giren birçok insan var. Bu bir yatırım değil, sadece saygı duymanın ve para kazanmanın bir yolu. Ve şimdi, hepsi sanata değil, PFP’lere [profil resmi koleksiyonları] odaklandı. Bir yıl önce, insanlar içine girmek isterse, sanat onların giriş noktasıydı.

Evet ve aslında NFT patlamasından önce insanlar “kripto sanatı” hakkında konuşurlardı ve bu terim artık ortadan kalktı.

Evet ve bence güzeldi. NFT’lerde biraz farklılaşmak ve hepsine sadece NFT dememek güzel olurdu çünkü biliyorsunuz, dünyamızdaki şeylere “hiçbir şey” demiyoruz ve hepsine aynı şey diyoruz. Sanatın, müziğin olacak; Kullandığınız meta veri tabanında sahip olduğunuz herhangi bir öğeye, sahip olduğunuz her şeye, karakterinizin sahip olduğu beceri setlerine sahip olacaksınız – bunların hepsi NFT’ler olacak. Ama her şeye aynı şey olarak atıfta bulunduğumuzda biraz kafa karıştırıcı olacak.

Bırakan birçok insan, muhtemelen yıllarca süren emeği telafi edecek bir şekilde bırakmayı hayal ediyor ya da belki de en azından onunla birlikte gelen bu kurtuluş hissini kutlamak istiyorlar. Bu yüzden birçok yönden insanlar yaptığınız şeyle ilişki kurabilir, sanırım. Bu adımı atarken ve ardından sanat yoluyla kutlarken bunun sizin için kişisel düzeyde ne anlama geldiğini söyleyebilir misiniz?

Komik, çünkü “İki Hafta Bildirimi” – başlık – ailem benim de işimi bıraktığımı öğrendi.

Ve evet, benim için önemli bir adımdı ve bir bakıma ürkütücü ama bunu yapmak için güvenli olduğumu biliyordum. Şimdi tekrar bir ekiple çalışıyorum, toplantı yapmadığım ve bunun gibi şeyler arasındaki o aradan sonra fark ettim ki, grupla problem çözme ve onlarla birlikte çalışma dinamiğini gerçekten özlemedim. Yeni bir şey inşa etmek heyecan verici ama eskiden her gün dokuzdan altıya kadar toplantılarda otururdum. Nike çok toplantı ağırlıklı bir şirket. Bu açıdan, kendi işimi yapmak için zamanım olması inanılmaz derecede özgürleştiriciydi ve ikinci bir iş gibi değildi; tamamen odaklanabileceğim bir şeydi.

Nike’ın sanatçılarına yaratıcı olmaları için nefes alma alanı vermemesine ve bunun yerine onları bir dizi toplantıya koymasına gerçekten şaşırdım.

Bu işi yapan tasarımcılar için geçerli. Takımı ben denetledim. Bu yüzden, onu nasıl daha iyi entegre edebileceğimizi anlamak için diğer ekiplerle birlikte çalışıyordum. O işi sevdim. Sadece, bilirsin, sana “hayır” denebilecek ve bürokrasiyle kafanı duvara toslayacak çok zaman var ve bence bu herhangi bir büyük şirkette geçerli olacak.

Ama bu yüzden dışarı çıkıp daha küçük bir ekiple çalışabildiğim ve gerçekten bir şeyler yapabildiğim için kendimi çok iyi hissettim. Geleceği inşa etmeye gerçekten katıldığımı hissediyorum ve orada oturup ondan bir kol boyu uzaktaymışım gibi hissediyorum ya da aslında ona katkıda bulunuyormuşum gibi hissediyorum. Ve bu benim için çok şey ifade ediyor.

Peki Wilder World’deki iş hayatı nasıl?

Wilder World liderlik ekibi üç veya dört yıldır [proje] üzerinde çalışıyor. Bütün bir sosyal yazılımları var, pazarlarının bir parçası ve her şey. Yani tüm iletişim orada gerçekleşir.

Çok fazla teknoloji altyapısına sahipler, bu nedenle yaratıcıların gelip ikinci katmanı şimdi üzerine koymalarına yardımcı olmaları için mükemmel bir zamanlama. Teknoloji kısmına sahipler ve şimdi tüm bu şeylerin neye benzediğini bulmaya başlayacağız.

Zaten harika bir öğrenme deneyimi oldu, ancak bazı oyun öğelerinin nasıl çalıştığına dair anlayış eksikliğimden dolayı burada ve orada küçük boşluklar var.

Ama şunu söylemek istiyorum ki, [Wilder World] ekibinin bir parçası olduğum için çok heyecanlı olmamın bir başka nedeni de, ekipteki herkesin metaverse’nin nereye gittiğine dair çok somut bir anlayışa sahip olmasıdır. Ve dartı görebileceğimiz kadar uzağa atacağız ve bunun için inşa edeceğiz ve bu çok heyecan verici.

Yakın zamanda Twitter takipçilerinize “Dijital ile sanal arasındaki farkı biliyor musunuz?” diye sordunuz. Bu farkı kırabilir misin?

Tamam, bu benim için birkaç yıl önce tıklayan bir şeydi. Ve 3D’nin veri teknolojisinden farklı olduğunu açıklamaya çalışmaktan geçti. Dijital, 0’lar ve 1’lerden oluşan bir dildir. Bu, bilgiyi iletmenin bir yolu – insanların bilgisayarlarla konuşmasını, bilgisayarların bilgiyi işleyebilmesini sağlayan bir dil. Yani ses dalgaları ve geometri olan gerçek veriler var ve biz dünyayı bu şekilde deneyimliyoruz.

Ve sonra elektriğe dönüşen analog sinyalleriniz var. Yani yine, çünkü gerçek, analog, dijital bir şeyin deneyimlenmesini sağlayan belirli dillere ihtiyaç duyar ve bunun deneyim kısmı dijital alemde sanaldır.

Dolayısıyla analog alemde ses, sanal kısmı olmayan bir şeye iyi bir örnektir. Analog sinyali yaşamıyorsunuz ve bir şey onu bir şey üretmek için kullanabilir ve bu bilgisayarlarla aynı şeydir.

Ve bence bir Word belgesi için de aynı şey oldu. Üzerine yazdığınız sanal bir kağıt parçası. Ve bence 2B deneyimi insanlara o kadar yabancı ki, bu garip bir geçiş oldu ve bizim için bunun etrafından dolanmak biraz zor. Ancak bir şeyi ölçebiliyorsanız, onu simüle edebilirsiniz. Ve bu dünyadaki her şeyi hemen hemen ölçebilirsiniz. Bu yüzden nereye gittiğimiz konusunda çok fazla sınırlama olmadığını düşünüyorum.

“Bir şeyi ölçebiliyorsanız, onu simüle edebilirsiniz” aksiyomunu seviyorum. Bunu detaylandırabilir misin?

Sanırım her şeye evet veya hayır ile cevap verilebilir, değil mi? Ve doğruya veya yanlışa döner. Diyelim ki ses – bir ses dosyasından veri alabiliriz ve içindeki her vuruş veya her ses 1 ila 10, 0 ila 10 arasında ölçülebilir. Ve sonra başka herhangi bir şeye uygulanabilir veya yeniden oluşturulabilir çünkü onu ölçebildiğiniz ve nasıl yaratıldığını anladığınız sürece, onu kendiniz yeniden yaratabilirsiniz.

Yani, yapılandırılmış dağınık veriler size hala üzerinde çalışabileceğiniz bir şey veriyor gibi. … Ve “üretken sanatın” arkasındaki fikir de bu değil mi?

Aynen!

Bir adım geri çekilelim ve özellikle bir Japon kinetik şelalesini gösteren viral 2018 sanat eseriniz bağlamında dijital ve fiziksel hakkında konuşalım. Her şey hakkında nasıl hissettin?

Histerik olduğunu düşündüm. Sanatçı Filip Hodas, 10 yıl önce viral olan pembe bir yanardağ patlaması yaşadı ve tüm bu insanları bunun gerçek bir şey olduğuna ikna etmenin en havalı şey olduğunu düşündüğümü hatırlıyorum. Yani bu her zaman aklımda olan bir şeydi, bir hedef değil, biraz hayal senaryosu.

Hatta insanlarla biraz kafa dağıtmak için gönderilerime benzer yerler bile koyardım, sanırım. Ama bu gerçekleştiğinde çok da ödüllendirici oldu çünkü “vay be, sonunda fotogerçekçiliğe ulaştım” gibi. Sonunda insanların baktığı ve gerçek olduğunu düşünmek için bu algı değişikliğine sahip olabileceği bir şey yaptım! Bunu deneyimlemek oldukça güzeldi. İnsanların neden Japonya’da olduğunu düşündükleri ve tüm bu şeyler hakkında arka plan hikayelerinden hiçbirini anlamıyorum – süper garip. Ama yine gurur duydum – bunu söylemenin en iyi yolu bu.

Bir sanatçı olarak, daha önce de söylediğiniz gibi şu anda NFT pazarına hakim olan mevcut PFP trendi hakkında ne düşünüyorsunuz?

Bence PFP’ler çok ilginç! Bana göre bunlar tıpkı resimler gibi; avatarınızın ehliyeti gibidirler. Ve sonunda, bu PFP’ler 3D olacak ve bir avatar formunda olacaklar. Ama şimdi yine insanların neye sahip olduklarını gerçekten anlamadıkları o tuhaf alandayız. Ama bence bu gerçekten eşsiz çünkü teknolojiyi geliştiriyor ve insanların onlarla yaşadığı deneyimi geliştiriyor. Yani bu açıdan, bence harika. Yine, bunlar sadece çizgi film hayvanlarının resimleri, bu karakterlerde var olacak ve sanal bir dünyada sizin kişiliğiniz olarak var olması gereken varlıkların resimleri ve bu sadece onların küçük tanımlayıcısı.

NFT’ler şu anda çok tartışmalı – kripto dışındaki birçok insan onlardan nefret ediyor. Peki bir sanatçının bakış açısından, NFT dünyasını kim alır ve ona katılır? NFT’lere katılmayan sanatçı meslektaşlarınızdan aldığınız tepkiler nelerdir?

Bu iyi bir soru. Sanırım etrafımı genellikle benim gibi düşünen insanlarla ya da aynı şeylerle ilgilenen insanlarla çevreleme eğilimindeyim. Bu yüzden başlangıçta, insanlar bunun hakkında “bu nedir?” gibi sorular soruyordu. Ama bu noktada, tüm arkadaşlarım bu alanda ve bunu gerçekten iyi anlıyorlar. Benim de çok küçük bir arkadaş grubum var ve kaykaydan arkadaşlarım var ve onlar bunu sordular, ama esas olarak “bu nedir?” gibi.

NFT dünyasına daha fazla gömülürken, topluluğunuzun, arkadaş çevrenizin çevrimdışından çevrimiçine geçtiğini düşünüyor musunuz? Sanırım pandemi de açıkça rolünü oynadı.

Ve evet, kesinlikle! Sanırım benim gibi birçok sanatçı arada bir geri çekilmeleri ve biraz daha az dalmaları gerektiğini fark etti.

Los Angeles bölgesinde oğlumun yanına gitmek için Portland’dan taşınmaya hazırlanıyorum. Los Angeles’a gitmek için heyecanlı olmamın bir nedeni de bu, çünkü pek çok [sanatçı] oraya taşındı. Arada bir gerçekten fiziksel olarak takılacağız ve kafamızdan birlikte çıkacağız.

Oh, adamım… Geçen yıl çok büyük bir kaos olmuş gibi hissediyorum – ve sonra bu yıl yeniden başlıyorum.